Keer terug naar deel 1: Dumpster-duik
Vervolg van deel 25: Quantum Axcess
Ik heb enkele van mijn ervaringen met Knoppix verschillende keren genoemd, waardoor ik ging kijken of ik de originele cd-r-schijf die ik destijds gebruikte nog kon vinden. Blijkt dat het Knoppix 3.4 was, uitgebracht in mei 2004, dat me als kind achtervolgde en enkele van mijn eerste stappen in een grotere wereld vormde. Niet alleen dat, maar de cd-r waarop het is opgenomen, is zelfs na al die jaren nog steeds leesbaar. Gezien de volatiliteit van dergelijke media verbaasde dit me.
Knoppix, genoemd naar zijn maker Klaus Knopper uit Duitsland, is een afgeleide van Debian die rond de millenniumwisseling een pionier was in de moderne Linux live media-ervaring. Hoewel de eer om de eerste Linux live-cd te zijn, bijna tien jaar eerder bij Yggdrasil ligt, was het Knoppix die echt liet zien hoe krachtig en effectief Linux vanaf cd zou kunnen zijn voor de massa. Eigenlijk is alles wat Knoppix beheert het beste te omschrijven als een wonder.
Het feit dat Knoppix niet eens terugdeinst voor mijn schamele 512 MB RAM, is indrukwekkend genoeg omdat het systeemgeheugen vol is door het gebruik van een RAM-schijf. Naast deze prestatie werd de meeste van mijn hardware gedetecteerd en geconfigureerd zonder dat ik het nodig had. De enige uitzondering hierop was dat de DRI-module op mijn Rage 128 Pro grafische kaart niet standaard was geladen, maar dit was eenvoudig op te lossen door tijdens het opstarten de opstartoptie “knoppix xmodule=r128” door te geven.
Gebrek aan schijfruimte dwong me om selectief te zijn bij het installeren van Red Hat Linux 7.3 op mijn harde schijf, wat betekende dat ik vasthield aan de standaard Gnome 1.4-desktopomgeving en de applicaties erop. Als zodanig bleek het een plezier om opnieuw kennis te maken met KDE 3. Hier zijn versies van KAtomic, KAsteroïden, KBslagschip, KBounce, KMahjongg, KReversiEn KSokoban. Er is ook het plezier, zij het soms ontmoedigend. aardappel jongen programma speelgoed
Naast de meegeleverde KDE-spellen waren er enkele bekende gezichten. Op de cd stond de aas van pinguïns kaartspelsuite zoals ook te zien in 100 geweldige Linux-spellenen ik kon eindelijk spelen en de definitieve versie 1.0.0 van bevroren bubbel die weigerde voor mij te bouwen op Red Hat Linux. Level 70 bewees opnieuw zijn kracht, hoewel ik deze keer meer tijd besteedde aan het aanpakken van het laatste level van het spel. Misschien moet niveau 70 worden verplaatst naar het voorlaatste niveau.
Een andere favoriet bij Knoppix 3.4 is labyrinteen pseudo-3D client/server deathmatch-game geïnspireerd door MIDI doolhof voor de Atari ST. Samen met multiplayer, labyrint het biedt zelfs sportondersteuning voor computergestuurde bots, ninja’s genaamd, door het gebruik van een aparte app, wat verder bewijst dat zelfs lachende gezichten eng kunnen zijn. Er is iets onheilspellends aan hun miezerige gezichten die rondspoken in het primitieve, gelijkvloerse landschap, zelfs als ze vast komen te zitten aan de randen.
Andere games op de schijf zijn onder andere GNU Schaken, gTans, netris, XGevecht, X-bord, XBoing II, XGalaga, XKoulesEn XSkat. is ook aanwezig Havik oog, wat net zo goed werkt als ik me herinner. In een soortgelijke boot is chroom bsu wat bij de lancering een zwart scherm opleverde. Het is duidelijk dat sommige games beter geschikt zijn om met live media te werken dan andere. Raadsel ondertussen gaf het me I / O-fouten, maar dat kan gewoon de CD-R zijn die eindelijk zijn leeftijd laat zien.
Toen de 3D-versnelling eenmaal werkte, besloot ik mijn gebruikelijke OpenGL-test uit te voeren door te laden Aardbeving III Arena van de harde schijf, die zonder klachten opstartte. Ik kwam echter dezelfde grafische glitches tegen met schaduwen en muurmarkeringen die ik had ervaren met Red Hat Linux 9, wat onomstotelijk bewees dat er een regressie was geïntroduceerd in de upstream-driver. achter dit Aardbeving III Arena Het liep prachtig van Knoppix.
Door dit gekwalificeerde succes vroeg ik me af of ik eindelijk ook de nieuwste versie uit 2005 van kon spelen Kubus, die eigenlijk ook goed begon. Er werden geen grafische glitches opgemerkt, hoewel de prestaties leken te lijden in vergelijking met voorheen. Kubus release die hij had gespeeld. Of dit kwam doordat de nieuwste versie van de game grafisch veeleisender was, of gewoon omdat ik de game vanuit een live-omgeving draaide, weet ik niet zeker.
Hoewel nostalgie mijn voornaamste interesse was om met Knoppix te spelen, kan het in de toekomst nuttig zijn om een latere Linux-distro te hebben met ondersteuning voor applicaties aan de andere kant van de glibc 2.3-limiet. Dit is verre van het enige compatibiliteitsprobleem dat mijn pogingen om bepaalde spellen aan het werk te krijgen in het verleden heeft gedwarsboomd, maar nadat ik eerder had uitgesloten dat ik een van deze spellen zou spelen, had ik plotseling een doorbraak.
Vervolg in deel 27: Lost Souls
Keer terug naar deel 1: Dumpster-duik
Artikel overgenomen van GamingOnLinux.com.