Servisch paviljoen onderzoekt wereldwijde samenwerking op La Biennale di Venezia 2023
Het Servische Nationale Paviljoen, samengesteld door Iva Njunjić en Tihomir Dičić, heeft zojuist zijn tentoonstelling aangekondigd op de Biënnale van Venetië in 2023, waarin de toekomst, het heden en het verleden van architectuur worden verkend door de lens van een internationale handelsbeurs in Lagos, Nigeria, in 1977. De beurs was een product van niet-gebonden samenwerking tussen Joegoslavië en Nigeria.
In 1961 waardeerde een internationale organisatie genaamd de Non-Aligned Movement antikolonialisme, anti-imperialisme, zelfbeschikking en vreedzaam samenleven. Als een van de voorlopers van de beweging moedigde Joegoslavië de lidstaten aan om actief samen te werken. Dit werd mogelijk gemaakt door verschillende bouwprojecten gericht op de modernisering, industrialisatie en verstedelijking van zich ontwikkelende Afrikaanse landen, waarbij veel Joegoslavische architecten en ingenieurs een belangrijke bijdrage leverden aan het daadwerkelijke ontwerp van de projecten.
Talrijke architecten van dit bureau ontwierpen structuren voor Noord- en Zuid-Amerika die bedoeld waren als futuristische uitingen van de ontwikkeling en onafhankelijkheid van deze regio’s. Na de kolonisatie waren veel van deze projecten (congrescentra, hotels, luchthavens en internationale beurzen) bedoeld om te dienen als knooppunten in de internationale infrastructuur om Afrikaanse steden met de rest van de wereld te verbinden.
Gerelateerd artikel
Taiwanese paviljoen op de Biënnale van Venetië in 2023 benadrukt intelligentie ingebed in omringende landschappen
Als onderdeel van het Feria de Lagos-project werden tussen 1974 en 1976 350 hectare wetlands verstedelijkt en ontwikkeld na te zijn gekozen in een internationale wedstrijd. De structuur vertegenwoordigde de nieuw gevormde multinationale staat, een venster op de toekomst en een breuk met het koloniale verleden. De architectuur van het beursterrein moet worden herlezen met het oog op de toekomst, die nog open is, in plaats van de kazernes en pakhuizen die in de afgelopen twintig jaar zijn gebouwd eromheen.
De tentoonstelling beschrijft de anatomie van de internationale handelsbeurs, inclusief hoe deze een stad beïnvloedt, architectuur beïnvloedt en het bewustzijn en de directe ervaring van een persoon vormt. Het ontwerp transformeert de ruimte van het paviljoen in een ellipsoïde ruimte-tijdkaart die een gepland bestand samenstelt. Gezien de huidige positie van de beurs worden bezoekers aangemoedigd om na te denken over en zich te verplaatsen in het potentieel van nieuwe soorten gebouwde omgevingen.
De tentoonstelling, “In Reflections”, vestigt de aandacht op de architectuur die tot stand is gekomen door wereldwijde samenwerking en ziet deze als een hulpbron en een mogelijkheid voor de toekomst. Het stelt de auteurs in staat om te communiceren met architecturale paradigma’s die zijn gebouwd door generaties die in Belgrado werkten en de kans kregen om in de niet-gebonden wereld te werken als een infrastructuur voor de toekomst.
Sinds de aanvang van het project voelen we ons aangetrokken tot een unieke periode in het verleden waarin architecten in ons midden de kans kregen om ruimtes over de hele wereld te ontwerpen. De staat en de politieke omstandigheden waarin we werken hebben weinig te maken met het verleden waar we het hier over hebben, dat niet eens van generatie op generatie is. We worden aangetrokken door de dynamische veranderingen die dit project de afgelopen twintig jaar hebben getransformeerd, van de internationale beurs tot een chaotische hypermarkt. We wilden horen van mensen die directe ervaring hebben met deze ruimte en de processen activeren die dit project up-to-date zullen brengen.
–Njunić en Dicic
Veel andere landen hebben hun paviljoens aangekondigd voor de internationale architectuurtentoonstelling, samengesteld door Lesley Lokko. Het overkoepelende thema van de biënnale is “Het laboratorium van de toekomst”, en verschillende landen hebben ook in hun verleden gedoken om betere beslissingen te nemen voor de toekomst van onze gebouwde omgevingen. Het Roemeense paviljoen, “Now, Here, There”, zal bijvoorbeeld innovatieve maar ongebruikelijke ideeën en technologische innovaties uit het verleden tentoonstellen als inspiratiebron voor het creëren van meer veerkrachtige en aangename stedelijke omgevingen. Het Taiwanese paviljoen, “Taiwan Diachrone Toestellen”, laat zien hoe lokale bewoners in de geschiedenis van Taiwan hun intuïtie hebben gebruikt om hun omgeving vorm te geven, en herontdekken wat we van de natuur kunnen leren. Ten slotte behandelt het Australische “Unsettling Queenstown”-paviljoen thema’s als dekolonisatie, het deconstrueren van Queenstowns in het Britse rijk en het aanmoedigen van het publiek om zich de toekomst en de mogelijkheden ervan voor te stellen.